اینکه به خودمان حق بدهیم فقط با کسانی که طرف ما هستند، مهربان باشیم و درعوض با آن‌هایی که غریبه‌اند، نامهربانی کنیم، این رفتار، نه‌تنها مهربانی نیست، بلکه دوست‌داشتن حسابگرانه و گزینشی و مشروط است که به دلیل ذهنی‌بودن هیچ قلبی را تکان نمی‌دهد و هیچ برکت و فراوانی را ازسوی کائنات به‌سمتمان جذب نمی‌کند.»